"بدون آزادی مطبوعات، آزادی وجود ندارد"

روز دوشنبه 21 مرداد فرماندار گنبد به مناسبت روز خبرنگار در باره ویژگی روزنامه نگاران به حق‌جويي و حقيقت‌گويي آنها اشاره کرده و اعلام می کند که "کشف حقیقت کار ارزشمندی است که موجب افزایش اعتماد مردم به نظام و تقویت همگرایی می شود."
روز جمعه 25 مرداد یکی از وبلاگ نویس های ترکمن صحرا می نویسد که «به دلیل ایجاد برخی اتفاقات عجیب و غریب پیرامون بنده و به استقبال از این اتفاقات من هم از ۵ سال سابقه خبرنگاری خودم میگذرم و عطای نوشتن و سابقه خبرنگاری،تحلیل و بعضا مقالات برای نشریات و سایت ها رو برای همیشه در هر موضوعی کنار میگذارم.» فریدون قارئی با این جملات رسما به فعالیت خبرنگاری خود نقطه پایان می نهد. وی در توضیح تصمیم خود می گوید که «این چند وقته از نوشتن و حرفه ی بی ارزش خبرنگاری(از دید برخی ها) خیلی ضرر ها و خسارت ها به بنده وارد شده... چندین نوبت دادگاه و تشکیل پرونده... اطلاعات نفس گیر و... اتفاقات عجیب، زندگی رو اندکی برای من و خانواده(دلنگرانم) تنگ نموده بود که به پیشنهاد این عزیزان تصمیم بر آن گرفتم که از این به بعد زندگی کنم و دست از نوشتن در هر موضوعی بردارم...»

فریدون یکی از وبلاگ نویسان و خبرنگاران قدیمی ترکمن صحرا است. تصمیم وی مبنی بر سکوت و عدم فعالیت قبل ارهر چیز نتیجه فشارهای "نفس گیر" ارگان های حکومتی در منطقه است. البته این امر منحصر به ترکمن صحرا نبوده و سیاست عمومی جمهوری اسلامی است. قدرتمداران حاکم بر کشورهیچ انتقادی را بر نمی تابند. شورای‌عالی ‌انقلاب فرهنگی جمهوری اسلامی طی صدور بیانیه ای به مناسبت روز خبرنگار از جمله اعلام کرده بود که:"این قشر(خبرنگاران) به واسطه نقشی که در ارتقاء و تعالی فرهنگ کشور و بازتاب مشکلات و نیازهای مردم دارند باید همواره عدالت و راستگویی را سرلوحه کار خود قرار دهند." اما در واقعیت زندگی جامعه ایران امروز، خبرنگاران کشورازحداقل امنیت اجتماعی، سیاسی، مالی و جانی برخوردار نیستند. خبرنگارانی که مشکلات مردم را بازتاب می دهند و سعی بر هموار کردن راه عدالت از راه راستگویی هیستند به طرق مختلف تحت فشار قرار می گیرند ومجبورند مثل فریدون و فریدون های دیگر دست از فعالیت خبرنگاری خود بشویند ویا در صورت پایداری و تن ندادن به سانسور مثل یعقوب مهرنهاد وبلاگ نویس و فعال حقوق بشر بلوچ، به دار آویخته شوند. بنا به گزارش سازمان دفاع از حقوق بشر ایران علت اعدام یعقوب این بود که "وی مقاله ای در وب لاگ خود نوشت که در آن بشدت به عملکرد مقامات محلی انتقاد کرده بود. او از مقامات خواسته بود که یا استعفا بدهند یا اینکه از کارشان برکنار خواهند شد.چند هفته بعد از نشر این مقاله، در جریان یک کنفرانس سالیانه که تحت عنوان "جوانان پرسشگر، مسئولان پاسخگو" در زاهدان برگزار شده بود، مهرنهاد و تعدادی از اعضای انجمن جوانان صدای عدالت، مقامات محلی را به چالش کشیده و خواستار مسئولیت پذیری شان در قبال عملکرد ضعیفشان شدند. بلافاصله، نیروهای امنیتی، مهرنهاد و 5 نفر از همکاران او را بازداشت کردند."

درسال 1386 در کردستان نیز محمد صديق کبودوند ، مدير مسئول هفته نامه پيام مردم پس ازسه سال توقيف بازداشت و به زندان افکنده شد. در شهريورماه 1384 حکم محکوميت محمد صديق کبودوند از سوی دادگاه تجديدنظر استان كردستان تائيد و اين روزنامه نگار به اتهاماتي چون « نشر اكاذيب به قصد تشويش اذهان عمومي و ايجاد اختلاف بين اقشار جامعه از طريق طرح مسائل نژادي و قومي» به يك سال حبس تعزيري، پنج سال محروميت از شغل روزنامه‌‏نگاري محکوم شده بود
به گزارش گزارشگران بدون مرز در مرداد ماه سال جاری شعبه 1083 دادگاه عمومی و جنایی تهران روزنامه نگار مسعود حیدری مدیر مسوول سابق ايلنا (خبرگزاری کار ایران) را به اتهام " افترا و نشر اکاذیب" به سه ماه و یک روز زندان و پانزده میلیون ریال جریمه نقدی و ده ضربه شلاق محکوم کرد. وزارت کار و بهداشت و دانشگاه امیر کبیر از جمله شاکیان این روزنامه نگار بودند.
در سال ٢٠٠٧ بيش از پنجاه روزنامه نگار تحت تعقيب قضايي قرار گرفته اند. گزارشگران بدون مرز ياد آور مي شود که ايران یکی از سرکوبگر ترین کشورهای خاورمیانه در عرصه اينترنت است و در ليست کشورهای "دشمنان اينترنت" در جهان قرار دارد. در اين کشور در طي سال گذشته ده‌ها وبلاگ‌نویس و وب‌نگار بازداشت شده‌اند. ایران همچنین در رده بندی آزادی مطبوعات در کشورهای جهان در رده 166 از میان 169 کشور قرار دارد.