آزادی قلم وبیان حق ابتدایی هر انسانی است!
به نوشته یکی از وبلاگ های ترکمن صحرا، "هفته نامه صحرا" در خطر توقیف و تعطیلی قرار گرفته است. علت آن، چاپ خبر مندرج در سایت "روز آنلاین" ذکر شده است. این خبر پیرامون اظهارات احمدی نژاد رئیس جمهور اسلامی دردیدار با تعدادی از ترکمن ها و خراسانی ها است، که گفته بود بروید از آن کسانی که به آنها رأی دادید خواهان پیگیری مطالبات تان بشوید.
بنا به نوشته وبلاگ ترکمن مدیر مسئول هفته نامه صحرا مورد تهدید و فشار قرار دارد. این وبلاگ همچنین نوشته است که " تا کنون اداره کل اطلاعات و امنیت استان گلستان، وزارت اطلاعات ایران، استانداری و اداره کل فرهنگ استان گلستان تلاش وسیعی را بر علیه هفته نامه صحرا به جریان انداخته اند و...".
صرفنظر از اینکه خبر وبلاگ ترکمن درست باشد یا نه، توقیف نشریات و روزنامه ها، بازداشت، زندانی و شکنجه روزنامه نگاران در ایران پدیده ای رایج و فراگیر است و بعد از روی کار آمدن احمدی نژاد ارگان های امنیتی و پاسداران خفقان در ایران سیاست اعمال فشار بیشتر را در دستور کار قرار داده اند، بطوری که طبق گزارش ناظران آگاه، به مدیران مسئول نشریات "غیر خودی" دستور داده اند که از مسایل و وضیعت روزنامه نگاران همکارشان گزارش کامل به مسئولان امنیتی ارائه دهند، در غیر اینصورت نشریات آنها با تهدید تعطیل شدن روبروست.
نتیجه عملی سیاست فوق یا تعطیلی نشریه و بازداشت و زندانی شدن مسئولان آن و یا بیکاری روزنامه نگاران و خبرنگاران مطبوعاتی را در بر دارد و این به معنای منفعل شدن صاحبان قلم و اتدیشه، یعنی محبوس کردن اندیشه و احساس، یعنی هموار کردن راه جهل و مسدود ساختن راه ترقی و تحول است ولاغیر. مسعود باستانی، روزنامه نگار، یکی از همین قربانیان است که هم اکنون در زندان اراک زندانی است. وی طی نامه ای به باعنوان" صد روز غیر قانونی" نوشته است که "اگر چه من هم مانند بسیاری از روزنامه نگاران و قلم بدستان این سرزمین که امروز قلم هایشان را بنا به اجبار و شرایط جامعه کنار گذاشته اند...".
جرم مسعود باستانی و دیگر روزنامه نگاران از جمله اکبر گنجی جز دفاع از حق آزادی بیان و قلم چیز دیگری نبوده و نیست. در بسیاری از جوامع و ممالک دنیا رعایت و احترام به آزادی قلم وبیان در زمره بدیهی ترین حقوق انسانی و اجتماعی و سیاسی محسوب می شود. متأسفانه در کشور ما ایران این حق ابتدایی نه تنها آشکارا نقض میگردد بلکه مدافعان و مبشران آن مورد اذیت وآزار قرار می گیرند.
نهم آذر ماه84
اورمان
بنا به نوشته وبلاگ ترکمن مدیر مسئول هفته نامه صحرا مورد تهدید و فشار قرار دارد. این وبلاگ همچنین نوشته است که " تا کنون اداره کل اطلاعات و امنیت استان گلستان، وزارت اطلاعات ایران، استانداری و اداره کل فرهنگ استان گلستان تلاش وسیعی را بر علیه هفته نامه صحرا به جریان انداخته اند و...".
صرفنظر از اینکه خبر وبلاگ ترکمن درست باشد یا نه، توقیف نشریات و روزنامه ها، بازداشت، زندانی و شکنجه روزنامه نگاران در ایران پدیده ای رایج و فراگیر است و بعد از روی کار آمدن احمدی نژاد ارگان های امنیتی و پاسداران خفقان در ایران سیاست اعمال فشار بیشتر را در دستور کار قرار داده اند، بطوری که طبق گزارش ناظران آگاه، به مدیران مسئول نشریات "غیر خودی" دستور داده اند که از مسایل و وضیعت روزنامه نگاران همکارشان گزارش کامل به مسئولان امنیتی ارائه دهند، در غیر اینصورت نشریات آنها با تهدید تعطیل شدن روبروست.
نتیجه عملی سیاست فوق یا تعطیلی نشریه و بازداشت و زندانی شدن مسئولان آن و یا بیکاری روزنامه نگاران و خبرنگاران مطبوعاتی را در بر دارد و این به معنای منفعل شدن صاحبان قلم و اتدیشه، یعنی محبوس کردن اندیشه و احساس، یعنی هموار کردن راه جهل و مسدود ساختن راه ترقی و تحول است ولاغیر. مسعود باستانی، روزنامه نگار، یکی از همین قربانیان است که هم اکنون در زندان اراک زندانی است. وی طی نامه ای به باعنوان" صد روز غیر قانونی" نوشته است که "اگر چه من هم مانند بسیاری از روزنامه نگاران و قلم بدستان این سرزمین که امروز قلم هایشان را بنا به اجبار و شرایط جامعه کنار گذاشته اند...".
جرم مسعود باستانی و دیگر روزنامه نگاران از جمله اکبر گنجی جز دفاع از حق آزادی بیان و قلم چیز دیگری نبوده و نیست. در بسیاری از جوامع و ممالک دنیا رعایت و احترام به آزادی قلم وبیان در زمره بدیهی ترین حقوق انسانی و اجتماعی و سیاسی محسوب می شود. متأسفانه در کشور ما ایران این حق ابتدایی نه تنها آشکارا نقض میگردد بلکه مدافعان و مبشران آن مورد اذیت وآزار قرار می گیرند.
نهم آذر ماه84
اورمان
0 نظر:
ارسال یک نظر
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی